Vietnam; Hanoi tot Phong Nha

Groetjes vanuit Vietnam!

Na mijn aankomst in Hanoi heb ik het mijn eerste dag weer lekker rustig aan gedaan. Ik heb wat door de omringende straatjes gelopen, ik moest nog wat boodschappen doen en in de middag heb ik met Dennis & Coen afgesproken. Twee Nederlanders die ik had leren kennen in Vang Vieng, maar die ik tijdens de introductie van de Gibbon Experience ook al kort gezien, maar niet gesproken, had. De wereld is weer klein haha.

Zij hadden beide ongeveer dezelfde plannen voor Vietnam als ik, dus hebben we even gekeken of samen reizen een optie was. Dennis’ vriendin kwam de volgende dag, dus dan zouden we een stuk met z’n vieren kunnen doen, leek ons wel gezellig. We spraken af de nachtbus naar Sapa te boeken voor de avond er na, om daar een tweedaagse trekking te doen.

In de avond spraken we nog eens af, eerst middenin de restaurantstraat (Hanoi heeft voor elk specifiek iets straten; koffie, drogisterij producten, feestartikelen, barretjes, etc. Wel handig straten herkennen zo!). Hier zijn we naar een hele foute karaokeavond geweest, maar zelf niet gezongen. Ook wel weer grappig, zitten we daar; komt Stine, een Noors meisje dat ik leerde kennen in Luang Prabang ineens binnenwandelen. Dan blijkt maar weer hoe veel mensen je al weer kent en dat je ze overal tegenkomt! Daarna zijn we nog met een groepje nieuwe mensen nog even naar een bar in Hanoi geweest en toen zat de dag er weer op.

De volgende ochtend stond ik vroeg op om uit te checken en een free walking tour te doen in Hanoi. De tour was bijna privĂ©, ik liep met een 18-jarige gids en Anouk, uit Nederland ook. We bezochten de Horse Temple, de grootste markt van Noord Vietnam, proefden de lokale delicatesse “egg coffee” (echt heel lekker, en dat voor een niet koffiedrinker!) en sloten af met een kijkje bij het meer.

Na deze tour kwam ik terug bij mijn hostel om even te lunchen en mijn spullen op te halen. Daarna heb ik afgesproken met Coen, Dennis was zijn vriendin van het vliegveld aan het halen. Ik heb mijn spullen naar hun hostel gebracht, want daar zouden we gaan slapen na de Sapa trekking.

We zijn daarna samen naar de welbekende Train Street in Hanoi gelopen, een hele smalle straat waar elke dag nog steeds een paar keer per dag een trein door raast. We hadden mazzel, want zonder te checken wanneer deze reed, konden we hem zien langskomen. Bizar dichtbij, je zal er maar wonen.


Het verkeer in Hanoi is ook echt bizar, het is er zo ontzettend druk. Zo heb ik 5 minuten lang een weg geprobeerd over te steken, op een gegeven moment had ik Ă©Ă©n rijbaan overgestoken maar kwam ik er maar niet verder. Sta je dan tussen alle auto’s, vrachtwagens en met name de ontelbare scooters. Ik heb uiteindelijk maar opgegeven en hebben we een andere route gelopen. Toen we weer bij het park waren hebben we contact gezocht met Dennis en Sophie, om samen wat te gaan drinken. We eindigden in een sushi restaurant (heel vervelend) en daarna gingen we onze spullen pakken voor de nachtbus!

Om tien uur hadden we de nachtbus van Hanoi naar Sapa, zo’n 5,5 uur rijden. De bus zelf was fijn, we hadden bedjes, in plaats van stoelen en ik heb nog best veel kunnen slapen (als enige van ons volgens mij..). Eenmaal aangekomen om half 4 ‘s nachts waren ze zo aardig ons te laten liggen tot een uur of zes, voor we de bus uitgezet werden. En toen moesten we onze trekking nog regelen!

Eenmaal buiten de bus bleek dat niet zo lastig. Er stonden heel veel “mama’s” te wachten die je maar wat graag meenamen op hun trekking. We raakten in gesprek met Chau en boekten bij haar. Maar het was zes uur ‘s ochtends en net licht, dus ze bracht ons eerst naar een restaurantje om te ontbijten. Rond acht uur werden we opgehaald en begonnen we aan onze trekking!

Sapa is prachtig, enig nadeel was dat deze dag het behoorlijk mistig was. Daardoor kon je veel minder ver kijken, maar voor een eerste dag was het al behoorlijk indrukwekkend. We liepen de bergen in via smalle paadjes en zagen veel groen, kleine watervalletjes, rijstvelden, buffels, hangbuikzwijntjes en zo kan ik nog wel even doorgaan. Rond een uur of 11 brachten ze ons naar een restaurantje voor lunch en daarna liepen we naar Chau’s dorp, waar we rond een uur of 1 wel aankwamen.

Het was een vrij intensieve ochtend, dus we waren, icm de nachtbus, best wel moe. We hebben wat spellen gespeeld, ik ben met Coen nog even een wezen kijken in en rond het dorp en daarna zijn we allemaal nog even gaan rusten op de bedden, die overigens echt kneiterhard waren, volgens mij waren ze van piepschuim.

Om 5 uur werden we al geroepen voor het eten, dat overigens heerlijk was. We hadden ‘s middags in het dorp wat biertjes gekocht, dus daarna hebben we nog wat kaartspelletjes gespeeld en rond een uur of 9 zijn we naar bed gegaan.

De volgende ochtend werden we ook voorzien van een heerlijk ontbijt, pannenkoeken, bananen en omelet. Hierna zijn we gaan wandelen naar de waterval, deze weg was nog een beetje nat wat bij het afdalen zorgde voor wat glijpartijen (gelukkig geen gekke blessures, we hebben met name elkaar lopen uitlachen). Het weer was vandaag een stuk beter, dus we konden veel verder kijken. Het was prachtig, deze hele omgeving. Bij de waterval hebben we wat gegeten en daarna zijn we het laatste stukje gaan lopen tot aan het pick up point van de taxi. Qua tijd zaten we vrij krap, de 6/8 kilometer kostte ons meer dan een halfuur door de slechte wegen. Daarnaast stonden we op het verkeerde punt voor een bus te wachten.. Na uiteindelijk de boeking nog eens te checken stond hij iets verderop gelukkig nog op ons te wachten, waardoor we daarna weer met een sleeper bus terug konden naar Hanoi.

Eenmaal daar aangekomen zijn we met z’n vieren nog wat gaan eten en nog wat wezen drinken in het centrum.

De volgende dag deden we rustig aan, na twee dagen trekken in Sapa. Uitslapen, brunchen en nog een rondje door Hanoi.

Rond een uur of vier namen we de bus naar Ha Long, aan de kust van Vietnam. Na 3/4 uur kwamen we daar aan, maar dat viel ons best wel tegen! Het was een grote kermis aan toeristenattracties en verder viel er weinig te beleven. De lampjes in het park waren wel leuk, maar ook echt weer heel toeristisch. We hebben er wat gegeten en daarna zijn we wat spelletjes gaan spelen op onze kamers. (Waar we bij aankomst trouwens een hele grote kakkerlak aantroffen, iew.)

De volgende ochtend besloten we de taxi en boot naar Cat Ba Island te nemen. We kwamen aan in het noorden van het eiland, waar we de local bus namen richting het zuiden, waar iets meer te doen was.

Dit stadje was wel heel leuk. Vrij toeristisch, maar rustiger. Veel hippe restaurantjes en zelfs drijvende restaurants. We hebben daar relaxt geluncht en zijn daarna nog een strandje op gaan zoeken.

Het was niet heel zonnig, dus we waren nagenoeg de enige en bij het strand dat dichtbij was werd ook net gebouwd, dus niet erg aantrekkelijk. Maar het water was heerlijk, dus waarom niet. We hadden wel veel bekijks van de bouwvakkers daar, die zullen ook niet iedere dag zulke gekke toeristen zien haha.

‘s Avonds gingen we eten bij een drijvend restaurantje, wat alles behalve het beste eten was dat ik tot nu toe gehad had, maar ach. Het blijft een goede keuze, Cat Ba Island!

Next day is motorbike day! We huurden scooters om het eiland een beetje te verkennen. Wederom niet een hele zonnige dag, maar qua temperatuur top om op een scooter te zitten. De uitzichten waren zo gaaf en divers, ik heb echt mijn ogen uitgekeken. We hebben ook nog een bezoekje gebracht aan de Hospital Cave, een safe house/ ziekenhuis tijdens de Vietnam oorlog. Indrukwekkend!

In de namiddag hebben we ergens nog gestopt om een drankje aan het water te doen en voor de zonsondergang kregen we de tip om naar de heuvel te gaan vlakbij ons hostel. Helaas was het nog steeds wat bewolkt, maar dat mocht de pret niet drukken! Het uitzicht van boven was ook erg gaaf.

De volgende ochtend zaten we om half 9 klaar voor de boottrip die we geboekt hadden bij het hotel. We werden pas een uur later opgehaald, Aziatische vertraging.

Eenmaal op de boot konden we een beetje relaxen. We voeren naar een punt waar we konden kajakken voor een uurtje om alle eilandjes daar een beetje te bekijken.

Na de lunch op de boot voeren we door naar Monkey Island, waar zoals de naam al doet vermoeden veel aapjes leven. Je moet echt goed op je spullen passen, want ze zijn heel brutaal en absoluut niet mensenschuw.

Na daar ook een duik genomen te hebben werden we weer teruggebracht naar Cat Ba en besloten we de volgende dag de bus te nemen naar de volgende bestemming: Ninh Binh!

Vanwege de bus was dit ook weer een vroege morgen, want we hadden de bus naar Ninh Binh geboekt. We werden een uur later opgehaald dan afgesproken, Aziatische vertraging..

Een interessante tocht via een bus, bootje en bus werden we naar Ninh Binh gereden. De bus zelf was behoorlijk ingericht op Aziaten, beenruimte was ver te zoeken.Eenmaal aangekomen in Ninh Binh viel dat ook wat tegen, de straat waar wij aan zaten was heel breed en weinig te beleven. We hebben even rondgelopen, kwamen nog wel een heel leuk eilandje tegen en een goede sapjesbar!

We besloten onze boeking te verkorten naar Ă©Ă©n nacht en de volgende dag naar Tam Coc te gaan, vlakbij Ninh Binh. We werden hier afgezet met de bus in eerste instantie en dat zag er wel gezellig uit.

Na het uitchecken de volgende dag pakten we een taxi naar Tam Coc, een hele belevenis. Maarliefst tien kilometer en toen bleek onze taxichauffeur ons niet het adres te willen brengen voor die prijs, enkel naar het centrum van Tam Coc. Hij sprak alleen amper Engels, dus communiceren was lastig. Voor omgerekend 1,87 euro extra wilde hij ons daar wel afzetten, alleen had hij het verkeerde hotel in gedachten waardoor we totaal de verkeerde kant op gingen. Uiteindelijk kwamen we na een tijdje toch op het juiste adres aan en leenden we daar gratis fietsen om wat rond te toeren.

Erg mooie omgeving wederom. We fietsten over bruggetjes over het water, waar men allerlei boottours aanbood om de rivier verder te verkennen.

Na het fietsen gingen we even een broodje eten in het centrum. Daarna zijn we terug gefietst naar het hotel, waar ze een zwembad hadden en hebben we de rest van de middag daar lekker gerelaxt!

De volgende dag moest Sophie een bus om 4 uur ‘s middags hebben, dus besloten we voor die tijd nog een boottochtje te doen, die we gisteren gezien hadden en daarna te relaxen.

De boottocht was erg gaaf! We hadden twee bootjes en twee Vietnamese dames roeiden ons door de rivier, met hun voeten haha.

We voeren onder rotsen door en hadden hele gave uitzichten!

Natuurlijk probeerden ze ons weer van alles te verkopen halverwege en halverwege begon de mevrouw die ons roeide ook al om fooi te vragen. Toen we dat uiteindelijk gaven vond ze het te weinig en werd ik wat geĂŻrriteerd. De boottickets zelf waren namelijk ook nogal prijzig en ze bleken daar vrij veeleisend.

Na een lunch zijn we teruggegaan naar het hotel waar we Sophie uitgezwaaid hebben en een paar uur later zelf opgehaald werden, we namen alledrie de nachtbus naar Phong Nha!

Daar aangekomen om 4 uur ‘s nachts regende het als een gek en was de receptie nog niet open. Uiteindelijk hebben we met z’n drieĂ«n gewacht en rond 6 lag ik dan in een bedje in mijn hostel!

Vandaag ben ik aangekomen in de buurt van Phong Nha National Park. Lekker uitgeslapen omdat de nachtbus best vermoeiend was en daarna lekker gerelaxt in mijn hostel. Blog schrijven, foto’s uitzoeken, naar thuis bellen, dat soort dingen!

Ik ben helaas weer verkouden (iets met airco’s again..), dus ik snif er weer heerlijk op los. Hopelijk trekt het deze week nog een beetje weg voor ik met papa op een scooter zit! Heel benieuwd naar dat avontuur, maar eerst Phong Nha en HuĂ© nog!

Ik ben vanaf nu ook te volgen op Polarsteps, www.polarsteps.com/WykeGrob

Deze website werkt namelijk niet altijd mee en op Polarsteps kan je ook zien in welke plaatsen ik ben op de kaart. Voel je vrij om me daar te volgen!

Liefs, Wyke.

Reacties

Reacties

Betty

HĂš Wyke. Meissie wat is het toch leuk
Jou zo te volgen via de reisverhalen. En natuurlijk weer prachtige plaatjes ?. Hoop dat je snel weet opknapt. Wens jou en pap ontzettend veel plezier daar, super omdat samen te doen!!! Liefs ?

Max.

Hoi Wyke,
Ik merk het al: eten, lopen, fietsen, brommeren, veel kennissen tegenkomen...
..wat een feest en dan straks Wilfried nog achter op de scooter! Het is heerlijk om dit allemaal te lezen mede omdat dit voor ons ook nog steeds herkenbaar is. Met name het straatoversteken in Hanoi, pure zelfmoord en toch....de aanhouder wint hebben wij inderdtijd gemerkt. Geweldig dat je dit steeds met anderen kunt delen onderweg.
Blijf genieten en die snifferij gaat vast weer over. Bovendien kunnen wij daar hier ook wat van, de herfst is losgebroken . Op zich ook prachtig als je al die kleuren ziet bij ons in de omgeving. En zo heeft alles zijn bekoring.
We kijken uit naar je volgende verslag en ik zal eens even zien wat "polarsteps" nog toe te voegen heeft.
Groeten uit Assen van Max en Joop.

Jacqueline

Hey Wyke,

Weer een prachtig verslag met mooie avonturen! Heel mooi om dit vanaf de zijlijn te kunnen volgen.
Nu maar even naar polarsteps dus.
??‍♀

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!