Goedemiddag vanaf Kuala Lumpur International Airport, in Maleisië!

Vandaag is het vliegveld-dag. Ik vlieg naar Singapore met een véél te lange tussenstop hier in Kuala Lumpur, maar het is niet anders. Genoeg tijd om jullie dus weer even op de hoogte te stellen van mijn laatste reisdagen.

Afgelopen zaterdag 8 september nam ik rond het middaguur een taxi naar Seminyak, samen met Saskia. Op Bali wordt veelvuldig gebruik gemaakt van de app Grab (zoiets als Uber, lokale mensen die aanbieden je van A naar B te brengen), alleen in Ubud is dat heel lastig. Officieel is Grab daar verboden en Grab chauffeurs komen er niet altijd goed van af als ze betrapt worden door taxichauffeurs. Het werd dus gewoon een duurder ritje met de taxi van het hotel, gelukkig konden we de kosten splitten.

Eenmaal aangekomen hebben we lekker bij het zwembad gelegen. Ze hadden bij ons hostel grote zitzakken die bleven drijven, dus we hebben lekker rondgedobberd in het zwembad.

^Relaxen met Saskia.

De 43 persoons dorm waar ik het eerder al over had viel enorm mee. Wij sliepen op een vide in de kamer, en in ons hoekje van de vide waren maar 4 bedden! Niks mis mee dus. Beneden was het wel wat heftiger, maar het waren capsules dus dat scheelde. Genoeg privacy in elk geval.

‘s Avonds kwamen we terecht bij een iets te chique restaurant, waar we wel superlekker gegeten hebben (risotto en gnocchi). Prijzen waren wat hoger, maar nog steeds niet wat we in Nederland gewend zijn. Moest dus maar kunnen voor een keertje. Daarna zijn we doorgelopen naar Potato Head, een bekende bar in Seminyak. Wat een ongelooflijk grote ruimte! Er was een bar, loungeseats, een zwembad, ligbedjes, het leek een groot beach resort gekruist met een loungebar. We bestelden daar een Vulcano cocktail, waarbij we ook echt een vulkaan hadden middenin de cocktail, die rode “lava” bleef spugen. Weer een bijzondere ervaring! Toen we terugkwamen zat ons halve hostel buiten wat te drinken. We zijn er even bij gaan zitten en daarna ben ik vrij vlot naar bed gegaan.

^Onze vulkaan cocktail met bamboerietjes!

De volgende dag was beachday! We vonden een supergoed ontbijt/brunch tentje en daarna hebben we eerst wat rondgelopen in de winkelstraten van Seminyak. We hadden iets gelezen over zonsondergang bij een specifieke strandtent, dus we wilden ergens daar in de buurt strandbedjes huren. Het was alleen zo heet (en zo’n 5km wandelen) dat we besloten wat eerder een bedje te huren. De zee is hier overal behoorlijk onrustig, dus relaxt zwemmen zat er niet in, maar de verkoeling was erg fijn.

^Een mooie straat in Seminyak.

Rond een uur of 5 zijn we het laatste stuk over het strand gaan lopen. De strandtentjes die we bedoelden vielen van grote afstand al op; ze hebben allemaal kleurrijke zitzakken en gekleurde parasolletjes met decoratie en lampjes. We zijn hier gaan zitten tot de zon onder ging. Daarna werd het nog leuker, want toen gingen alle lampjes van de parasolletjes aan en zag het hele strand er zo gaaf uit. Leuk om daar geweest te zijn!

^1. Voor zonsondergang, 2. Na zonsondergang.

Op de terugweg hebben we gegeten bij een sushi restaurant (ja, again, ik ben nog niet van mijn verslaving af.. gelukkig is het hier niet zo duur haha). Het gaafste was; ze werkten hier met een lopende band! Dat had ik nog nooit gedaan, alle gerechtjes kwamen op gekleurde bordjes langs en de kleur stond voor de prijs. Aan het einde reken je dan je bordjes af. Ook weer een bijzondere ervaring!

De weg terug in het donker was zo’n drie kilometer, en google maps stuurde ons binnendoor. Daardoor kwamen we in allerlei smalle straatjes terecht, misschien niet de beste route. Dat bleek uiteindelijk ook toen er een scooter langsreed die probeerde Saskia’s tas te grijpen. Gelukkig lukte dat niet en was er niks aan de hand, het voelde toch wel een beetje minder veilig.

Na het uitchecken de volgende dag besloot ik dat ik naar Serangan wilde. Dit is een schiereiland van Bali waar het schildpadden centrum gevestigd is. Ik boekte een accommodatie en Saskia besloot me te vergezellen en ‘s avonds pas haar groep op te zoeken (dan begon het programma ook pas). De eigenaar van mijn homestay was nog niet thuis dus we mochten de zij-ingang nemen, waar een hond ons de weg wees. Bijzonder hoe goed mensen van vertrouwen zijn hier, ik kreeg ook nog een berichtje dat het bier koud lag in de koelkast haha. Een warm welkom dus, ondanks dat er niemand was. We lieten onze backpacks achter en liepen richting het schildpadden centrum. Ze vangen hier zieke en gehandicapte schildpadden op tot ze weer sterk genoeg zijn om ze zee in te kunnen en daarnaast verzamelen ze eieren die ze op het strand vinden om ze veilig uit te laten komen. Een vrijwilliger nam de tijd om alles uit te leggen en te laten zien. Voor een donatie die ging naar de opvang van de schildpadden, mochten we een schildpadje zelf een naam geven, uitzoeken en vrijlaten op het strand. Dat wilden we beide wel graag doen. Even later zat ik met mijn paar weken oude Guus de schildpad in een auto richting het strand. Fantastisch om te doen en te zien, ze zijn nog niet gewend aan de golven van de zee en in eerste instantie spoelden ze telkens weer aan, maar uiteindelijk zwommen ze toch weg. Uiteindelijk overleeft maar 1 uit 1000 baby schildpadjes, dus laten we hopen dat Guus de lucky one was!

^1. Ik en Guus, 2. Guus, lief he?!, 3. Hier mocht ik Guus op het zand zetten zodat de golven hem meenamen. Het ga je goed Guus!

Na een bezoek aan het centrum zijn we teruggelopen naar mijn homestay waar mijn hosts ook net aankwamen. Ik heb Saskia gedag gezegd, zij nam een taxi naar Kuta voor haar groepsreis. Daarna heb ik bijna de hele middag zitten kletsen met Gary en Kadek, van wie de homestay was. Gary komt oorspronkelijk uit Australië en Kadek is Indonesische. Ze kookte ‘s avonds mie goreng voor me en het was heerlijk, evenals het typisch Balinese toetje dat ik kreeg (ananas, rode mango en een specifieke banaansoort gebakken met vanille-ijs), echt heel lekker! Gary heeft me ook zijn Australisch telefoonnummer gegeven zodat als ik in Melbourne ben ik ook altijd bij hen kon blijven. Superleuke en lieve mensen!

En toen had ik nog twee nachten over.. Achteraf had mijn vlucht dus iets eerder mogen komen, maar een beetje relaxen aan het strand leek mij wel een prima invulling. Mijn laatste nachten verbleef ik in Canggu, een hip, relaxt surferstadje. Toeristisch, maar niet superdruk en de sfeer is er heel fijn. Kadek en Gary brachten me samen naar mijn nieuwe hostel, maar niet voordat we nog een lokaal gerecht gegeten hadden voor de lunch: Babi Guling. Varken, geroosterd aan het spit, waarbij er Balinese kruiden in het varken worden gestopt om extra smaak toe te voegen. Het vlees zelf was lekker, het was af en toe best wel vet, dat was wel jammer. Maar wel een leuke ervaring. Pas toen ik het restaurant uit liep zag ik het varken in de vitrine liggen, misschien maar goed ook haha.

^1. Op de foto met Kadek!, 2. De babi in de vitrine.. Lekker haha.

De rest van de middag heb ik een boek gelezen, ook wel lekker in je eentje. Mijn hostel was erg rustig, weinig solo reizende mensen, dus ik was even op mezelf aangewezen. ‘s Avonds heb ik twee straatjes verderop een hele goede pizza gegeten. Daarvoor moest ik door een straat waar een hele ceremonie gaande was, dat gebeurt best vaak op Bali. Lopend was het geen probleem gelukkig. Daarna ben ik lekker op tijd gaan slapen. Toevallig ging Saskia de volgende dag met haar groepsreis ook naar Canggu en ze hadden daar een vrije dag. Gisteren heb ik dus nog een hele gezellige middag gehad samen met Saskia, we zijn samen wezen lunchen, naar het strand geweest en ‘s avonds naar een Balinees restaurantje voor een overheerlijke chicken curry! Saskia’s hotel zat in een andere straat en die was lopend prima te bereiken via de straat waar de ceremonie die avond daarvoor plaatsvond. Echter was die nog steeds gaande toen ik dat navroeg bij de receptie van mijn hostel. Maar, zo zei die man, hij kon mij ook wel even brengen met de scooter. Zo kreeg ik dus een gratis lift naar het centrum op de scooter, echt heel leuk. Mensen zijn hier erg behulpzaam, dat is heel fijn.

En toen zat mijn Bali-avontuur er al weer op. Ik ben al weer bijna een maand van huis, time flies. Ik heb hier zo’n 5 uur overstaptijd en rond kwart voor 9 lokale tijd (kwart voor 3 bij jullie), land ik op Singapore airport. Op naar een volgend avontuur!

^Mijn lege vliegtuig naar Kuala Lumpur zonet, wat een luxe!

Liefs,

Wyke.