Hello, hier deel 2 van mijn kampeeravontuur in Australië!

Afgelopen maandag zijn we rond de middag vanaf de “parkeerplaats”, onze gratis camping in de haven van Port Albert, richting de oostkust gereden.

Deze dag met name kilometers gemaakt, tussen de middag voor de verandering eens een McDonalds gepakt en vervolgens gekampeerd vlakbij zee, waar we een relaxte middag inlasten.

Vol goede moed met zwemkleding aan naar het strand, maar het waaide behoorlijk, dus besloten we het maar bij relaxen aan zee te houden. Met de warme zon, een goed uitzicht, een wijntje & de ukelele was dat ook helemaal geen straf!

De volgende ochtend doorgereden van Marlo naar de Oostkust, Wonboyn om precies te zijn! We hebben de staat Victoria verlaten en zitten nu een New South Wales!

Iets te laat doorgehad dat we moesten tanken, dus ik kreeg even flashbacks naar Dalat, maar het tankstation werd met gemak gehaald onderweg, dus no worries.

Daar even een lunchstop en toen doorgereden naar een camping midden in de natuur. Tijdens het niksen na het rijden kwamen er opeens eenden, papegaaien in alle kleuren en een walibi voorbij.

De walibi op de foto’s is de rest van de dag onze vriend geweest. Hij bleef om de camper heen hangen en het vogelvoer wat we kregen van de campingeigenaar smaakte ook goed. Uiteindelijk was hij zelfs zo nieuwsgierig dat hij uit onze handen at. Daarnaast ook de papegaaien gevoerd, die gerust voor wat zonnebloempitten op je arm komen zitten.

Woensdag werden we wakker en was het behoorlijk aan het regenen. De eerste keer dat we de luifel een nachtje hadden laten staan, goede timing! Tafel nat, stoelen nat en de luifel dus ook doorweekt. Verder bleek de auto niet geheel waterdicht, dus ik heb de halve dag met een natte broek rond gelopen, aangezien de bijrijdersstoel er ook niet ongeschonden vanaf kwam.

We vertrokken rond een uur of tien met alle natte zooi in de auto richting Narooma, waar Coen gelezen had dat er zeehonden waren. Die hadden we tot nu toe nog niet gespot, dus dat leek ons wel wat. Halverwege nog met de auto langs de weg gestaan en Apollo Campers gebeld, er was een oranje engine lampje gaan branden op het dashboard, dus even checken. Maar de meneer aan de telefoon was heel relaxt en zei dat dat wel vaker spontaan gebeurde (?) en dat we gewoon door konden rijden zolang de auto normaal deed. Nouja, ook weer opgelost.

Bij aankomst eerst geluncht, daarna een toeristen infopunt opgezocht en wat informatie gevraagd, waarna we precies wisten waar we moesten zoeken. Het was gelukkig na al die kilometers regen (zelfs onder her dashboard werden mijn voeten nog nat..) eindelijk wat droger geworden, dus konden we even een rondje lopen. Maar gespot hoor, de zeehonden! Heerlijk relaxend op stenen aan het begin van de baai, we konden ook behoorlijk dichtbij komen. Toen we weg wilden gaan kwam er nog eentje aangezwommen die we de kant op hebben zien gaan, heel leuk!

Vervolgens onze weg vervolgd naar South Durras om te kamperen vlakbij de kust. Echt vlakbij, want buiten naast de camper kon je de zee horen en binnen een minuut stonden we op het strand. Wonder boven wonder was het in de namiddag echt heerlijk weer na de hele dag regen in de auto. We hebben dus eventjes rondgekeken op het strand en daar even gezeten en vervolgens nog een duik in het zwembad genomen. Een andere leuke bijkomstigheid; het stikt hier ook weer van de kangoeroes!

De volgende dag op het gemak van South Darras naar Jervis Bay gereden, zo’n 80 kilometer.

Rond de middag even geluncht (met zwarte burgers) en rondgelopen in Huskisson, een van de grotere plaatsen aan de baai. Op tijd ingecheckt op onze camping en even een middagje gerelaxt. Coen wat vliegtickets boeken, ik wat foto’s uitgezocht en nog wat dingen geregeld voor Nieuw Zeeland, al weer mijn volgende stop!

Het was mooi weer, maar het waaide nogal hard, dus het voelde vrij koud aan. De luifel was vanochtend zelfs al omgewaaid, blijkbaar was er rond Sydney zelfs een zandstorm gaande, dus dat verklaart een hoop.

Rond de avond zijn we nogmaals naar Huskisson gereden om een rondje te lopen langs zee en een keertje ergens wat te gaan eten, ipv koken. Was erg lekker, we hadden verse pizza’s!

‘s Avonds nog wat ukelele gespeeld en toen was de dag al weer om!

Vrijdag weer een mooie dag gehad. Eerst nog iets zuidelijker gereden in Jervis Bay, om het strand even op te zoeken, dat stond overal goed aangeschreven.

Dat bleek ook begrijpelijk, want het was een fantastisch mooi strand. En aangezien het stadje zelf wat hoger lag, was hier amper wind. Iets wat we al een poosje niet gewend zijn, het waait nogal hard de laatste dagen. En met onze camper van zo’n twee meter hoog vang je behoorlijk wat wind op de snelwegen, dus maar rustig aan gereden.

Na Jervis Bay de weg vervolgd naar Wollongong, zo’n 80 kilometer onder Sydney. Onderweg nog wat boodschappen gedaan, heel burgerlijk allemaal. Plan was in eerste instantie de stad in, maar terwijl we daar rondreden leek die niet zo boeiend. Een bezoek gebracht aan de kust van het stadje, waar twee mooie vuurtorens stonden. Gauw een lunch meegepakt en doorgereden naar de camping, die voor de eerste keer ooit bij aankomst vol bleek te zitten. Dus de plannen omgegooid en naar een andere camping gereden. Voor we daar aankwamen nog wat biertjes ingeslagen in de zogenaamde Liquorshop, aangezien ze in Australië helemaal geen alcohol in de supermarkten verkopen. Deze liquorshop had zelfs een “drive tru”, echt fantastisch.

Met wat Australische biertjes in de koelkast de laatste kilometers naar de camping vervolgd en daar nog even van de zon en onze drankjes genoten!

Gisterochtend met de camper rond 10 weggereden uit Wollongong, met nog een uurtje rijden naar Sydney op de planning. Dat uurtje werd nogal wat langer, want het was superdruk op de weg, dus arriveerden we rond het middaguur op onze camping, waar we twee nachten geboekt hebben.

Eenmaal aangekomen en geïnstalleerd zijn we een poging te gaan doen om naar het centrum te komen, aangezien de camping zo’n 15 kilometer ten noorden van het centrum ligt. Dat bleek nogal een opgave, want het station was in verbouwing en dus dicht, en voor de bus had je een Opal kaart, een soort OV kaart nodig & enkeltjes verkopen ze niet los in de bus. Uiteindelijk dus maar een Uber naar het centrum genomen, waarna we wat gegeten hebben en een stuk door de stad geslenterd hebben.

Laatste bestemming van de middag was het Sydney Opera House, een ontzettend mooi gebouw. Daarnaast was er van alles gaande rondom het Opera House, zoals het dansen van verschillende bevolkingsstammen dat we nog even hebben bekeken.

Daarna met de bus en de trein weer terug naar de camping en morgen nog een dagje centrum, maar daar zal ik in mijn volgende blog weer over vertellen!

Liefs, Wyke.